Petitie-plein

Column – Jaarlijks worden zo’n 100 petities ingediend bij de Tweede Kamer. Een petitie is een verzoekschrift aan het Parlement om maatregelen te treffen. Veelal worden deze petities ingediend door organisaties, zoals de ANWB, ouderenbonden, Kindercentra, Natuurorganisaties , Veilig Verkeer Nederland en weet ik niet wie. Blijkbaar is de drempel voor ‘gewone mensen’ om een petitie in te dienen hoog. Dit wordt zelden gedaan.

Hoe dan ook , een petitie hoeft niet meer te zijn dan een vlugschrift, een flyer of zoiets. Je hebt er echt geen duizenden handtekeningen voor nodig. Gewoon aanvragen bij de griffier om ‘m aan te bieden is meestal voldoende en het effect van je boodschap is veel groter dan een brief. Die komt vaak in de ‘grote stapel’ terecht.

Nu blijkt dat veel indieners van petities in de afgelopen jaren nooit meer iets hebben vernomen over hun voorstel. Dat is zeer demotiverend! Om hier aandacht voor te vragen, hadden vele  petitie-aanbieders zich verzameld op Het Plein, voor het Tweede Kamer gebouw in Den Haag. Omringd door zakken vol ‘onbeantwoorde’ petities werden leden van de Tweede kamer uitgenodigd over  de ‘petitiemarkt’ te lopen.

Mijn standpunt is dat we voor de democratie betrokken mensen nodig hebben. Die moeten goed gehoord worden. Ook al is een petitie niet haalbaar, dan is het wel nodig de mensen daarover te informeren. Zo kan men daarmee verder en actief betrokken blijven.

Daarnaast geldt dat het voor petitie-aanbieders vaak praktisch moeilijk is om op dinsdag naar Den Haag te komen: bijvoorbeeld omdat men werkt of omdat de vervoersproblemen een drempel vormen.  Een goede suggestie is om vertegenwoordiging vanuit de commissies naar de petitie-aanbieder af te laten reizen. Dat maakt de drempel lager voor de aanbieders. En daarnaast moet er een rapportage naar de aanbieders  komen over wat er met petities gebeurt. Dan zijn we weer een stapje dichter bij goede democratie.