17 juni 2020

Jan Julius Buwalda wil iedereen helpen

           
Jan Julius Buwalda wil iedereen helpen
“Van buiten naar binnen”

Als je aan Jan Julius Buwalda vraagt wie nu eigenlijk Jan Julius Buwalda is, krijg je gehoorzaam alle gemeenplaatsen waar goede sociaal democratische politici aan moeten voldoen. “Sociaal. Verbinder. Hij staat voor wat hij zegt. Komt zijn afspraken na. Voelt zich thuis tussen de mensen.” Jan Julius zal die eigenschappen zonder meer verdienen. Mooi is dat in de loop van het gesprek met hem blijkt dat Jan Julius Buwalda als mens zeker zo interessant is.

Jan Julius Buwalda 
Jan Julius Buwalda zit in de gemeenteraad van Heerenveen voor de Partij van de Arbeid. De naar de Provinciale Staten sprintende Jaap Stalenburg gaf hem de gelegenheid om plaats te nemen in de raad. Vreemd eigenlijk: de politiek zit vol twintigers en zeventigers, de middencategorie in leeftijd is vaak te druk bezig met de eigen maatschappelijke positie. En juist Jan Julius is 38.

Rusteloos
“Ik wilde eerst helemaal de politiek niet in”, bekent hij. Want thuis werd er (te) veel over gesproken. Heit Lykele Buwalda was een vooraan-man in de PvdA in Heerenveen. Hij werd zelfs wethouder. Zijn drie dochters hadden wel belangstelling voor de politiek, maar dat verdween op den duur een beetje. “Maar we hadden thuis wel politieke discussies”, zegt Jan Julius. Jan Julius ontwikkelde zich omgekeerd en werd dankzij zijn maatschappelijk werk een potentieel raadslid. Dat is hij nu dus echt sinds een jaartje. Hij vindt het allemaal “veelbelovend.”
Daarom is hij momenteel rusteloos. Corona. Hij moet thuis aan het werk. Jan Julius is communicatiemedewerker aan de hogeschool Windesheim in Zwolle. Daar kan hij niet naar toe. Hij zit nu achter twee computers aan de keukentafel. Probeert zich er op te concentreren. Maar de zon schijnt. En hij wil naar buiten.

Want hij wil door de straten en het centrum van Heereveen lopen. Praten met mensen. Luisteren naar hun wensen, klachten of narigheden. Die wil hij allemaal meenemen naar het gemeentehuis. En er ook iets aan doen. Zijn credo is: “Van buiten naar binnen.” Buiten met iedereen communiceren en dan alles wat nodig is naar binnen brengen, naar de plaats waar er wat aan gedaan kan worden.
Logisch dat hij nu gefrustreerd aan tafel zit. Dat kan even allemaal niet. Terwijl er toch zoveel te doen is. In dienst van zijn tweede credo: “Helpen.” Hij was een tijdje coördinator van Steunpunt De Barones in Heerenveen. Een steunpunt voor uitkeringsgerechtigden, gehandicapten en minima. Die worden geholpen om zich in deze formalistische wereld toch te redden. Van het werken met een DigiD tot aan het begrijpen en volgen van bestuursvoorschriften, De Barones kan alles regelen.

Enthousiast
“Op een hele mooie en juiste manier.” Buwalda is nog enthousiast. Zoals hij enthousiast is over de vele hulporganisaties die in Heerenveen bestaan. Een minpuntje daarin, ze overlappen elkaar. Er is een werkgroep. Er komen echter steeds nieuwe organisaties bij, die soms van elkaar niet weten wat ze doen en waarom ze bestaan. “Dat is niet goed, we moeten proberen er toch meer één geheel van te maken.” Buwalda vindt het intussen mooi dat de gemeente ‘meitinkers’ heeft, die hulpzoekenden op weg kunnen helpen.
De coronacrisis heeft er, weet Buwalda, wel ingehakt. Alle hulp moet opnieuw beginnen als straks het woord ‘crisis’ geschrapt kan worden. “Die crisis heeft hopelijk aan meer mensen laten zien wat voor vangnet wij in Heerenveen hebben.” Zoals de Voedselbank. “We moeten zorgen dat het goed blijft lopen. Maar we moeten er eigenlijk voor zorgen dat er straks geen voedselbanken meer nodig zijn.” Korte en lange termijn.
“Bestaanszekerheid voor iedereen. Duurzaam en betaalbaar wonen. Goede en betaalbare zorg in een bruisend Heerenveen. Het voorkomen en bestrijden van eenzaamheid.” We citeren zijn persoonlijke verkiezingsleuzen. Als je goed luistert naar zijn motiveringen, dan is het net alsof hij wel bij een andere politieke partij zou passen. “Het schuurt er inderdaad wat tegen aan maar ik kom uit een echt PvdA-nest. Daar voel ik mij thuis. Wij komen op voor de mensen die aansluiting missen.”

Samenlevingszaken
Jan Julius Buwalda zit in de raadscommissie Samenlevingszaken. Daar hebben ze te maken met de armoede van Heerenveen Met de schuldhulpverlening. Met de sport. Met de jeugdzorg. Heerenveen doet het overigens op al die gebieden redelijk tot heel (schuldhulpverlening) goed. “Maar het kan altijd beter en dat willen we bereiken.”
Ondanks dat de gemeente Heerenveen slechts drie (jonge) wethouders heeft. “Maar dat zijn nu net jongens uit mijn leeftijdscategorie. Wij hebben dezelfde belevingswereld en dat is een andere dan ouderen of jongeren. Dit vind ik wel mooi.” Mooi, maar hij weet ook dat een gemeente niet alles kan doen. Wel helpen, maar geld is eindig. Dus keuzes maken. Dat merk je in de coronacrisis, alles moet opnieuw worden gewogen. “Tjongerschans en andere
zorginstellingen, waar verschrikkelijk goed wordt gewerkt. Waar hebben die straks behoefte aan? Daar moeten we mee aan de slag.”
Hij is trots dat de gemeente Regenbooggemeente is. Hij woont samen met zijn vriend Jasper. Dat is volledig geaccepteerd, ze hebben nagenoeg nergens last van. “Maar dat geldt helaas niet voor iedereen. Bovendien moet iedereen kunnen zijn wie hij of zij ook is. De regenboogvlag staat er als symbool voor.”

Harmonie
Die jonge wethouders zorgen er door hun harde werken overigens voor dat de gemeenteraadsleden niet buitensporig tegen elkaar zit te schreeuwen. Sterker: ”Er is harmonie.” Dus lopen media weg, niet leuk. Echter, die komen binnenkort wel weer, denkt Buwalda. Die daarmee refereert aan één van zijn maatschappelijke activiteiten. Hij was twintig jaar lang jeugdschaatstrainer en zit al dertig jaar bij de Hardrijders Club Heerenveen. Thialf dus. “Dat wordt straks een zwaar discussiepunt.”
Buwalda heeft er met z’n jaren rondjes draaien natuurlijk ook een mening over; hij heeft het bovendien in portefeuille. “Thialf moet veel meer en/en worden.” Natuurlijk is het een topsportlocatie, anders had de provincie er niet zoveel geld in gestopt. Dat neemt niet weg dat er ook ruimte moet worden gegeven aan de breedtesport, volgens Buwalda. Hij opteert ook dat de ijshockeyhal zodanig gerenoveerd moet worden dat hij weer voldoet. Buwalda is bereid daar geld in te laten steken, die hal is nu eenmaal voor de gemeente.
“Sport, cultuur en recreatie moeten voor iedereen toegankelijk zijn en betaalbaar. Bewegen is verschrikkelijk belangrijk.” Buwalda is nu eenmaal met die denkwijze grootgebracht, het bracht hem naar voetbal en schaatsen, dé sporten van Heerenveen.
Het werk van Jan Julius Buwalda bestaat bij Windesheim uit de sectoren gezondheid en welzijn. Het lijkt alsof hij vanuit die gedachte raadslid is geworden, maar het was juist andersom. Als raadslid ontdekte hij de genoemde terreinen en kwam zo in het werk terecht. “En gelukkig niet in Heerenveen, dus dan is het gemakkelijker te scheiden.”

Transparant
Daar, in Heerenveen, loopt hij langs huizen en winkels, praat met iedereen. Noteert waar hulp nodig is, en vertaalt dat dan in de politiek. Van buiten naar binnen. “En transparant, laten zien dat je alles wat je zegt, ook doet.”
Buwalda was en is maatschappelijk actief. Je komt hem op diverse plaatsen tegen. Zo is hij een dagdeel in de week betrokken bij een dagbesteding. Ook in coronatijd: “Gedurende vier weken heb ik iedere maandag een baksel gebracht naar een zorginstelling in de gemeente als blijk van waardering voor het personeel.” En natuurlijk als medeorganisator en presentator van het maandelijkse ‘Popstad Heerenveen’, om er een cultureel en muzikaal gezicht aan te geven. Een succes.
Ook dat ligt even stil. Je zou zeggen: even tijd om na te denken. Bijvoorbeeld over wat hij zou willen bereiken in de politiek, waarmee hij zo actief en enthousiast bezig is. “Weet ik nog niet, dit is nu leuk. En ik leer nog elke dag. Ik heb plezier in de gesprekken met mensen en
het behandelen van de onderwerpen uit mijn portefeuilles. En dan de voldoening om het, ik zeg het nog maar een keer, van buiten naar binnen te kunnen brengen”.

Bron: Groot Heerenveen
Tekst: Eelke Lok Foto’s: Mustafa Gumussu / FPH